Herinneringen aan een heel bijzonder mens

Eltjen, onze neef. 

Toen je werd geboren, vertelde heit ons in vertrouwen, dat je waarschijnlijk het syndroom van Down had. Later bleek dit waar te zijn.
Eerst schrik, later acceptatie en uiteindelijk al vrij snel vreugde.
Vreugde om jou. Jouw manier van in het leven staan. Zo puur, zo echt, zo vrolijk en zo zonder zorgen. Je was een verrijking in het leven van de mensen om je heen.
Hoezo het syndroom van Down? Bij jou was het het syndroom van Vreugde.  

Als we aan jou denken komt er van alles naar boven.
Vriend, betrokken, zonnetje in huis, knuffelen, vrolijk, schrift en pen, assistent, Ajax, strips, cd’s, dvd’s. 

Als klein jochie altijd de lachebek, die de harten stal van iedereen.
Toen je groter werd ontdekte je dat je broer Willem als tweede naam dezelfde naam had als jijzelf, nl. Eltjen en dat dat ook de naam was van je oom Eltjen. Je zei dan, er zijn 3 Eltjens.
Eltjen Dootjes, Willem Eltjen en Eltjen de Vries.
Dat vond je interessant, net als dat je ook de naam van heit, Sietze, had.

Je begreep al vrij snel dat Teikje de zus van heit is.
Ik plaagde je wel eens en zei dan dat heit mijn broertje was. Dat vond je niet leuk.
Het was mijn broer en niet broertje.
Als ik belde en je nam de telefoon op, dan was het vaak eerst even samen “geiten” en dan “Heit, het is voor jou, je zus”. 

Dat oom Eltjen bij de politie werkte, vond je helemaal fijn.
Het was dan ook altijd bij de eerste begroeting, “hé vriend” en jij: “hé inspecteur, hoe is het?”
Waarop oom Eltjen dan steevast zei, “goed, en hoe is het met m’n assistent”?
“Ook goed”, was dan het lachende antwoord

. 

Bij ons thuis liggen vele tekeningen van jou met de mooiste teksten er bij.
Dat zijn geweldige herinneringen.
Ik heb op mijn werk altijd een tekening hangen van jou, waarop je mij hebt getekend.
Elk jaar met mijn verjaardag kwam er een nieuwe tekening voor in de plaats.
De ene keer wat dikker, de andere keer wat dunner. Maar altijd met een mooie tekst erbij.
Collega’s wisten dat dat een tekening was van jou en hadden plezier om de vormen van en de teksten voor tante Teikje.
Je foto heeft nu de plaats van de tekening ingenomen. 

Op verjaardagen was je altijd van de partij. Je was gek op feestjes.
Je kende ook iedereen en knuffelde maar raak. En iedereen knuffelde met je mee.
Je was geïnteresseerd in iedereen en vooral betrokken. Meisjes vond je geweldig. Marjon, Iris, Mirte en Carmen vond je mooie meisjes, zoals je dat zo olijk kon zeggen. Altijd geïnteresseerd in het doen  en laten van Pim.
Daarna trok je je vaak even terug, om teksten te schrijven in je schriften.
Als de muziek dan later op de avond wat luider werd gezet en er werd gedanst, dan was je weer helemaal aanwezig. 

Wat hebben we een plezier gehad tijdens een voetbalwedstrijd van het Nederlands elftal tegen Tsjechië in 2004. Wij vierden onze verjaardagen en heit had een groot scherm, met beamer geregeld.Met z’n allen uitgedost in het oranje naar de wedstrijd gekeken. Nederland stond al vrij snel op voorsprong maar verloor uiteindelijk. Jammer vonden wij allemaal, maar… beamer uit en verjaardag vieren. Maar dat was bij jou niet het geval. Je pakte je grote Heineken-muts af en gooide die naar het scherm met de woorden k.., k…, k…. Er was geen land met je te bezeilen en je leek, in tegenstelling tot alle andere jaren, de verjaardag te verpesten. Maar…. toen werd de cd van de Lion King opgezet, de knop ging om bij jou en het was feest. Polonaise.

Ik heb je 2 weken voor je overlijden bezocht op het Grafisch Centrum. Wat was je verbaasd mij daar te zien. Je hebt me een rondleiding gegeven door het centrum en voorgesteld aan je collega’s.
Je vertelde aan iedereen “dit is m’n allerliefste tante”. Je hebt me laten zien wat je werk daar was.
Toen ik weer wegging zei je, “doe je de groeten aan de inspecteur?”
We hebben elkaar nog een dikke knuffel gegeven en dat was het laatste.
2 weken later was je er niet meer.

Eltjen, bedankt voor alle mooie jaren die we samen met je hebben gehad.
Je was ons zonnetje en dat zonnetje blijft stralen in al onze herinneringen.

 Eltjen en Teikje de Vries